Pchać,
dok. Pchnąć; posuwać co z trudem i siłą przed sobą, popychać, odpychać, odsuwać; trącać, potrącać, szturchać, zmuszać siłą do zmiany miejsca;
przen., pobudzać, zapalać, podburzać;
p. do zemsty, do czynu; napychać, nabijać, napełniać co czym;
p. siano w worek, słomę w siennik:
p. w siebie = objadać ś., opychać ś.;
p. w kogo = zmuszać go do jedzenia nadmiernego;
p. w kogo, w co = zaopatrywać nadmiernie, nad potrzebę, zwłaszcza w pieniądze;
p. jak w dziurawy worek = bez końca, wciąż, nieprzerwanie;
p. biedę,
p. taczkę życia = żyć w niedostatku, z dnia na dzień;
p. ś. = posuwać ś. naprzód siłą, zmuszając innych do odstąpienia, rozpychać ś., cisnąć ś., robić sobie miejsce w tłoku, przeciskać ś., tłoczyć ś., iść sobie dalej, odchodzić; ubiegać ś., dobijać ś. czego, starać ś. usilnie o miejsce, zajęcie, posadę.