Pióro, pokrywa ciała ptaków, wyrastająca z jego naskórka w kształcie pręcika z bocznemi promieniami; pióro składa ś. z dutki (części dętej u osady), stosiny (przedłużenia dutki, pełnego) i chorągiewki (kosmyki po bokach stosiny);
p. ptaka, zaostrzone na końcu, jako narzędzie do pisania (
p. gęsie);
p. hamburskie = gęsie, hartowane w ogniu; temperować
p-a = przycinać je tak, aby można niemi pisać; obsadka wraz ze stalówką, przygotowana do pisania, a. sama stalówka; charakter pisma, ręka: to jego
p-a pisanie; urząd, zajęcie pisarza w dawnej Polsce:
p. pisarza wielkiego, polnego, grodzkiego itp.; zajęcie pisarza, literata, dziennikarza; praca piśmiennicza, tworzenie utworów literackich: bawić ś., zajmować ś.
p-em = pisać utwory literackie, żyć z
p-a, zarabiać
p-em = być literatem z fachu a. przepisując co; to wyszło z pod jego
p-a = on jest autorem tego; ten autor ma żywe, jędrne, barwne
p. = styl; wojować
p-em = prowadzić polemikę w czasopismach i książkach; walka na
p-a = polemika piśmiennicza; złożyć, złamać
p. = przestać pisać, tworzyć; trzymać
p. = być sekretarzem, pisać protokół jakiegoś posiedzenia, narady i t. p.; cienka deszczułka na skrzydle u wiatraka; część składowa pługa, część klucza, obracająca ś. w zamku; bródka, ząb; jazda w
p. = jeden koń w hołoblach, drugi przed nim; plama odmiennej maści na sierści końskiej; łopatkowate rozszerzenie dolnej części wiosła.
Strona w Wikisłowniku
