M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pieniądz

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pieniądz, krążek ze szlachetnego kruszcu z herbem państwa, a. wizerunkiem panującego i napisem, wyrobiony przez państwo i przedstawiający pewną stałą wartość, zastępuje dawny handel zamienny: p. złoty, srebrny, miedziany, niklowy; papierek z drukiem, oznaczający wartość odpowiednią do wartości pieniądza metalowego i zastępujący go, banknot, bankocetl; drobne p-e = moneta zdawkowa; w lm., p-e = kapitał, fundusz, zasób, gotowizna, gotówka: być przy p-ach = mieć dużo kapitału; dorobić ś. p-y, zrobić na czym p-e = zbogacić ś.; grube p-e = duże sumy; leżeć na p-ach = mieć duże kapitały; leżące p-e = gotowizna; krwawy p. = ciężko zapracowany; kosztuje piękny p. = znaczną sumę; za tanie p-e = za małą sumę, tanio; za psie p-e = bardzo tanio, za byle co; za tanie p-e psi mięsu jedzą = za nizką cenę otrzymuje ś. kiepski towar; dostać, kupić co bez p-y = na kredyt; bić p-dze = robić w mennicy metalowe znaczki, wyrażające pieniądze; podnieść p-e = odebrać zasób, który ś. złożyło w depozyt; za żadne p-e = za nic w świecie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.