M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pieniek

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[73]

 Pieniek, mały pień po ściętym drzewie, pniaczek, klocek; drzewko cienkie rosnące; p. zęba = korzeń pozostały po spróchnieniu a. ułamaniu korony; dęta część pióra, dutka; mieć z kim na p-u = czuć do niego urazę, gniewać ś. na niego, mieć z nim niezałatwione porachunki; nie chce kłaść zdrowej głowy na p-u = nie chce narażać ś.; nie położę głowy na p-u, że... = nie przysięgnę, nie ręczę, że...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.