M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pisać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pisać, kreślić głoski, z których składają ś. wyrazy, wyrażać na piśmie słowa i myśli, opowiadać, opisywać na piśmie, donosić, komunikować na piśmie, notować na piśmie; tworzyć utwory literackie, być autorem czego; uczyć ś. p. = uczyć ś. kreślić litery; umieć p. = być piśmiennym; złotemby p. jego słowa = to, co mówi, jest bardzo ważne, cenne, dostojne; co było, a nie jest, nie pisze ś. w rejestr = o rzeczach minionych niema co, niewarto mówić; to nie przy mnie p-ne = to dla mnie za trudne do zrozumienia; szeroko jeszcze o tym Dawid p-ł = to jeszcze bardzo niepewne; źle, dobrze, jędrnie, żywo, barwnie p. = mieć styl zły, dobry, jędrny i t. p.; piszą mi... = w liście donoszą; w gazetach piszą = wydrukowano w gazetach; często do mnie pisuje = donosi mi często piśmiennie, koresponduje ze mną; pisz do mnie na Berdyczów! = daj mi spokój!, nie dbam o ciebie!, skończyliśmy z sobą rachunki!; jak cię widzą, tak cię piszą = sądzą po powierzchowności; niech mię ludzie, jak chcą, piszą = niech sądzą o mnie, jak chcą; on to p-ł = jego to charakter pisma a. jego styl; p. prozą a. wierszem = układać utwory wierszowane a. niewierszowane; p. ś., być pisanym: król pisze ś. przez ó; tytułować ś. na piśmie, wyrażać na piśmie swój tytuł: pisze ś. hrabią; oświadczać ś. komu z czym, upewniać kogo o czym (piszę ś. uniżonym sługą = formuła zakończenia listu); p. ś. za kim = być z kim jednego zdania; p. ś. na co = zgadzać ś. na co, zezwalać, wyrażać swą solidarność z czym, aprobować co: p. ś. na jakieś warunki, na czyjeś zdanie i t. p.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.