Pisać, kreślić głoski, z których składają ś. wyrazy, wyrażać na piśmie słowa i myśli, opowiadać, opisywać na piśmie, donosić, komunikować na piśmie, notować na piśmie; tworzyć utwory literackie, być autorem czego; uczyć ś.
p. = uczyć ś. kreślić litery; umieć
p. = być piśmiennym; złotemby
p. jego słowa = to, co mówi, jest bardzo ważne, cenne, dostojne; co było, a nie jest, nie pisze ś. w rejestr = o rzeczach minionych niema co, niewarto mówić; to nie przy mnie
p-ne = to dla mnie za trudne do zrozumienia; szeroko jeszcze o tym Dawid
p-ł = to jeszcze bardzo niepewne; źle, dobrze, jędrnie, żywo, barwnie
p. = mieć styl zły, dobry, jędrny i t. p.; piszą mi... = w liście donoszą; w gazetach piszą = wydrukowano w gazetach; często do mnie pisuje = donosi mi często piśmiennie, koresponduje ze mną; pisz do mnie na Berdyczów! = daj mi spokój!, nie dbam o ciebie!, skończyliśmy z sobą rachunki!; jak cię widzą, tak cię piszą = sądzą po powierzchowności; niech mię ludzie, jak chcą, piszą = niech sądzą o mnie, jak chcą; on to
p-ł = jego to charakter pisma a. jego styl;
p. prozą a. wierszem = układać utwory wierszowane a. niewierszowane;
p. ś., być pisanym: król pisze ś. przez ó; tytułować ś. na piśmie, wyrażać na piśmie swój tytuł: pisze ś. hrabią; oświadczać ś. komu z czym, upewniać kogo o czym (piszę ś. uniżonym sługą = formuła zakończenia listu);
p. ś. za kim = być z kim jednego zdania;
p. ś. na co = zgadzać ś. na co, zezwalać, wyrażać swą solidarność z czym, aprobować co:
p. ś. na jakieś warunki, na czyjeś zdanie i t. p.