Podwójny, złożony z dwuch jednakowych części, dwuch części jednorodnych, odpowiadających sobie nawzajem, dwa razy tyle wynoszący; mający dwa razy tyle miary a. pewnych części, co pojedynczy:
p-e okno = złożone z dwu części, otwierających ś. na dwie strony;
p-e drzwi = podwoje;
p-a szerokość materjału, papieru = dwa razy większa, niż zwykła;
p-a porcja = wynosząca tyle, co dwie pojedyńcze;
p. grosz = dwugroszniak; kwiat
p. = mający dwa razy tyle, wogóle znacznie więcej płatków, niż pojedyńczy; kłos
p. = z dwuch złożony; szpilka
p-a = o dwuch ostrzach, do spinania włosów; kolej
p-a = o dwuch torach; gwiazdy
p-e = dwie gwiazdy, tuż obok siebie ukazujące ś.; liczba
p-a w gramatyce = oznaczająca dwa przedmioty, np. dwa chłopa, dwie babie, dwu uszu, dwiema oczyma i t. d.; buchalterja
p-a = system prowadzenia rachunków handlowych, polegający na tym, że każda pozycja wpisuje ś. do ksiąg dwa razy, w dwuch rachunkach, w jednym jako przychód, w drugim jako rozchód, dla wzajemnej kontroli odnośnych rachunków; i pisać coś p-ą kredką = pobierać dwa razy większe ceny; dwa razy pobierać dług; człowiek
p-y = dwulicowy, obłudny;
p-a moralność = dwulicowa, obłudna, nieszczera;
p-e życie = polegające na obłudzie, na sprzeczności czynów i głoszonych haseł.