Pojedyńczy, niezłożony, prosty, sam w sobie, jednolity, oddzielny, nie dzielący ś. na odrębne części, jednostkowy:
p-a sztuka czego;
p. numer, zeszyt, egzemplarz czego = jeden;
p-a szerokość sukna, papieru i t. d. = nie podwójna; pokój
p. = nie łączący ś. z innemi, z osobnym wejściem; łóżko
p-e = na jedną osobę; kolej
p-a = mająca jedną tylko szynę; liść
p. = nie dzielący ś. na listki; mikroskop
p. = składający ś. z jednej soczewki a. z szeregu jednorodnych. soczewek; człowiek
p.,
p-a osoba = mężczyzna nieżonaty, kobieta niezamężna, osoba samotna, nie mająca bliższej rodziny; w
gram., liczba
p-a = oznaczająca jedną osobę a. jeden przedmiot.
Strona w Wikisłowniku
