Pokuta, żal za grzechy i staranie się naprawienia ich; cnota chrześcijańska, polegająca na tem, że człowiek żałuje za grzechy i pragnie dać za nie zadośćuczynienie przez nałożenie na siebie jakiejś kary; jeden z sakramentów Kościoła katolickiego, polegający na skrusze, wyznaniu grzechów, t. j. spowiedzi i wykonaniu wyznaczonego przez spowiednika zadośćuczynienia, poczym otrzymuje ś. rozgrzeszenie; każda w-ogóle kara;
p-ę czynić, zadać sobie
p-ę, odprawić
p-ę, zrobić coś na
p-ę, za
p-ę, naznaczyć
p-ę, trawić życie na
p-ie; śpiewać, grać, jak na
p-ę = smutno, żałośnie; siedzi, jak Żyd na
p-ie = nie rusza ś. z domu;
p. kościelna = najlżejszy stopień przewidzianej kodeksem kary.
Strona w Wikisłowniku
