M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Powietrze

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[277]

 Powietrze, gaz, otaczający kulę ziemską, składający ś. z mieszaniny azotu i tlenu, oraz innych gazów w drobnej ilości, przestworze; stan pogody, klimat, aura, pogoda; ruszony, rażony p-em = paraliżem; złe p., morowe p. = zaraza, mór; na p-u zamki budować = roić, marzyć o rzeczach, które nie dadzą ś. urzeczywistnić; wyjść na p. = na dwór; być cały dzień na p-u = na dworze, w polu; wyjechać na świeża p. = na wieś, na letnie mieszkanie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.