Prowadzić, wieść kogo, przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi a. sam iść nie może, przewodniczyć komu, wskazywać komu drogę, wodzić, prowadzać kogo; przewodniczyć, rządzić, kierować:
p. wojnę,
p. konie w zaprzęgu;
p. dzieci = wychowywać;
p. interesy, fabrykę, sklep;
p. tańce = być wodzirejem; pędzić, przepędzać:
p. życie spokojne, hulaszcze; przewozić, transportować:
p. zboże Wisłą do Gdańska;
p. rzecz, rozmowę = ciągnąć ją, rozmawiać;
p. rzecz dalej = mówić w dalszym ciągu;
p. umarłego do grobu = iść w orszaku pogrzebowym; mieć kierunek, dążyć: ta droga
p-dzi do miasta; zaprowadzać, doprowadzać dokąd, pociągać co za sobą, powodować co: to
p-dzi do szczęścia, do zguby, to nie
p-dzi do niczego = jest bezcelowe; niech cię Pan Bóg
p-dzi = niech ś. opiekuje tobą w drodze; dokąd Pan Bóg
p-dzi? = dokąd ś. udajesz?;
p. kogo ze świecą = świecić mu w drodze;
p. kogo oczami = patrzeć za nim idącym a. jadącym;
p. komu rękę = kierować ją;
p. ręką po czym, a. czym po czym = pociągać, przesuwać;
p. do czego = zmierzać w rozmowie, w przemowie do pewnego przedmiotu;
p. sprawę w sądzie = toczyć; przeprowadzać:
p. linję, drogę, rów;
p. ś., prowadzić siebie nawzajem; iść poważnie, z godnością; postępować, żyć, sprawować ś.