M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przebierać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przebierać, dok. Przebrać; wybierać co lepsze, odrzucając gorsze, oddzielać lepsze od gorszego; p. w czym, wybredzać, grymasić, nie móc ś. zdecydować na wybór; wyczerpywać braniem, przeczerpywać, zabierać, wybierać wszystko co jest; p. studnię = oczyszczać ją przez wybranie szlamu, rozcieńczać nadto przez dolewanie jakiego płynu: przebrać miód, wódkę; brać więcej, niż należy, przesadzać w braniu: przebrać miarkę = przeholować; ubierać kogo w inne suknie, przestrajać, przeodziewać, zwłaszcza w suknie, których zwykle nie nosi; p. czym, poruszać, robić czym: p. palcami, p. rękami, p. nogami = przestępować z nogi na nogę, iść szybko, z rozmachem; p. głosem, gardłem = wywodzić trele; p. włosy = rozdział robić na środku a. z boku głowy; p. owoce, jarzyny = obierać je, wybierać lepsze na przechowanie; p. ś., wyczerpywać ś., nie stawać więcej: już ś. przebrało mojej cierpliwości = zbrakło mi cierpliwości; przebrało ci ś. roboty? = po co psocisz?, po co przeszkadzasz innym?, czy nie masz nic lepszego do roboty?; zmieniać ubranie, przeodziewać ś., kłaść na siebie niezwykłe ubranie, przestrajać ś.; przedostawać ś., przedzierać ś., przeprawiać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.