M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przerywać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przerywać, dok. Przerwać; rwaniem rozdzielać, rozłączać, rozrywać, rwać na części, na sztuki; przedziurawiać, przebijać na wylot, lukę, wyłom w czym czynić uderzeniem, naporem;przen., przeszkadzać czemu, nie dozwalać koń czyć, wstrzymywać działanie czego, ucinać, zawieszać czynność czego, koniec czemu czynić: p. komu mowę, p. układy, obrady, p. komunikację, prąd elektryczny, p. milczenie; przen., przeplatać, przedzielać, urozmaicać; wyrywając to, co za gęsto rosło, przerzedzać; męczyć nadmierną pracą, dźwiganiem: p. konia, wołu, osła; p. ś., rozrywać ś., zrywać ś., pękać, rozpadać ś.; doznawać przerwy, przeszkody, urywać ś., wstrzymywać, ustawać, mieć koniec; być urozmaicanym czym; rwąc, przedostawać ś.; dźwiganiem zbyt wielkich ciężarów a. nadmierną pracą szkodzić swemu zdrowiu, zrywać ś, podźwigać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.