M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przykładać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przykładać, dok. Przyłożyć; dołączać, dodawać, dokładać, kładąc, zwiększać ilość czego, przyrzucać, dorzucać; przykrywać co czym z wierzchu, przyciskać, przygniatać, przywalać; kłaść co na powierzchni czego, przytykać, przysadzać, przylepiać, przyklejać, przytulać, odciskać, wyciskać co na czym; wymierzać, przymierzać; uderzać: p. komu klapsa, p. miecz, topór; nie szczędzić, nie żałować, używać czego obficie; p. rąk, p. starania, uwagi, pracy; p. koniowi ostróg = dawać mu ostrogi; p. serdecznie, z oddaniom ś., z zapałom oddawać ś. czemu; nie przyłożę do tego ręki = nie przyczynię ś. do tego, nie wdam ś. w to, nie chcę brać w tym udziału; p. ś., dokładać, dodawać, dorzucać coś od siebie do ogólnej ilości; przen., brać udział w czym, przyczyniać ś., pomagać do urzeczywistnienia czego; p. ś. do czego, oddawać ś., poświęcać ś. czemu, zajmować ś. czym usilnie, pracować nad czymś gorliwie; przywykać, przyzwyczajać ś. do czego, wkładać ś. w co, wdrażać ś. w co, oswajać ś. z czym, przyuczać ś. do czego; przykładać kolbę strzelby do twarzy, kiedy ś. celuje, składać ś. z broni palnej, mierzyć z niej do czego.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.