M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przypadać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przypadać, dok. Przypaść; padać, upadać przy czym, do czego, rzucać ś. do czego, upadszy, przylegać do czego; przytulać ś., przyciskać ś. do czego, przysiadać, przyczajać ś.; przybiegać, przylatywać, podbiegać, zbliżać ś. pędem, podchodzić; ukrywać ś. gdzie, zasiadać w ukryciu; zdarzać ś., wydarzać ś., wypadać, przytrafiać ś.; ziszczać ś., urzeczywistniać ś., zaczynać ś., wszczynać ś., mieć miejsce: na mnie p-a kolej = nadchodzi; Wielkanoc w tym roku p-a w dniu...; na dziś p-a termin płatności wekslu, panowanie tego króla p-a na wiek X-ty, p-a jarmark, odpust i t. d.; p. na kogo, co, dostawać ś. komu w udziale, przechodzić na kogo, wypadać na kogo; być w sam raz, pasować, dogadzać, odpowiednim ś. okazywać, stosować ś.; p. komu do serca, do gustu = podobać ś., trafiać do serca; jeszcze więcej spaść (o śniegu, o deszczu).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.