M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Psuć

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Psuć, niszczyć co, czynić niezdatnym do użytku, uszkadzać; tracić, marnować, niweczyć, trwonić, tracić napróżno; p. komu plany, szyki = niweczyć, krzyżować; p. komu spokój, szczęście = niszczyć; p. komu krew = gniewać go; p. sobie krew = irytować ś. napróżno; p. komu humor = martwić go, irytować, drażnić; p. sobie żołądek = dostawać niestrawności; p. komu w głowie = przewracać mu w głowie; p. sobie głowę nad czym = trapić ś., wysilać umysł; p. komu serce = trwożyć go; p. czas = marnować; p. komu handel = przeszkadzać w robieniu dobrych interesów, np. przez obniżkę cen; przen., niszczyć, burzyć, rujnować, unieważniać, znosić; przen., tępić, wyniszczać, wygubiać, wytracać, wytępiać; przen., demoralizować, bałamucić; rozbestwiać, gorszyć, narowić; p. ś., ulegać zepsuciu, gorszym ś. stawać, stawać ś. nieużytecznym; uszkadzać ś., marnieć; rozkładać ś., fermentować, gnić; przen., demoralizować ś., deprawować ś., gorszyć ś.; rodzić przedwcześnie, ronić płód (o kobiecie, o samicy).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.