M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pukać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[474]

 Pukać, dok. Puknąć; stukać, kołatać, uderzać zlekka; bić, uderzać mocno: serce p-a; wydawać odgłos, uderzać z łoskotem, strzelać, hukać, grzmocić, walić, trzaskać, łomotać; przen., hałasować, awanturować ś.; wypić co, golnąć, machnąć, p., p. ś., pękać, rozpadać ś. z trzaskiem, rozrywać ś.; rozchylać ś., roztwierać ś. (o pączku rośliny, o owocu); przen., rozwiewać ś., ulatniać ś., niknąć.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.