Rozrywać,
dok. Rozerwać; rwąc, dzielić co gwałtownie na części, rozszarpywać, rozdzierać, targać, rozsadzać:
r. szyki, hufce, szeregi nieprzyjacielskie = rozpędzać, rozbijać, zmuszać do ucieczki, rozpraszać;
r. swoje siły, wojsko = dzielić na małe oddziałki, rozstrzeliwać;
r. małżeństwo,
r. zamiar żenienia ś., wyjścia za mąż = przeszkadzać do dojścia do skutku;
r. układy = udaremniać, zrywać je, rozchwiewać, w niwecz obracać;
r. walczących, bijących ś. = rozdzielać, rozbraniać;
r. sejm, sejmik = zrywać je przez zastosowanie prawa veto;
r. zgodnych = rożnić, waśnić;
r. żal, smutek, czarne myśli = odsuwać je od siebie, rozweselać;
r. węzeł przyjaźni = przestawać być czyimś przyjacielem;
r. kogo, rozweselać, zabawiać, rozrywki komu dostarczać; jest rozrywany = wszędzie go proszą, jest wzięty, popularny; rozerwany na myślach = roztargniony;
r. między siebie = rozdrapywać, rozchwytywać, rozkradać;
r. ś., rozrywać siebie samego; być rozrywanym, rozsadzanym, rozszarpywanym, rozlatywać ś., pękać; używać rozrywki, zajmować sobie myśl w sposób przyjemny, zabawiać ś., weselić ś.