Rzecz, dar słowa, mowa; przemowa, przemówienie, rozmowa; rozprawa, traktat, dzieło; to, o czym ś. mówi, przedmiot rozmowy, treść przemowy; wszystko, co podpada pod zmysły, a nie jest człowiekiem ani zwierzęciem, przedmiot:
r-y ruchome = ruchomości,
r-y nieruchome = nieruchomości; powinność, obowiązek: nie moja to
r. = to do mnie nie należy; czynność, sprawa, kwestja, interes; uczynek, postępek; fakt, zdarzenie, wypadek; treść czego, istota, konsekwencja, osnowa; jądro, wątek; to, co ś. dzieje, akcja sztuki dramatycznej:
r. dzieje ś. w Warszawie; pakować, zbierać, zabierać
r-y = sprzęty, odzież itp.; stare
r-y = starzyzna; mieszać ś. do cudzych
r-y = do spraw; to moja
r. = to nikogo nie obchodzi; jak
r-y stoją? = w jakim położeniu jest sprawa?; śliczne
r-y! = piękne sprawy!; piękna
r., straszna
r., to nie mała
r., to nielada
r. = to
r. ważna; wielka mi
r.! = cóż ważnego!, nic sobie z tego nie robię!; niesłychana, djabelna
r. = sprawa; opowiem ci całą
r. = całe zdarzenie, całą sprawę; nie wiedziałem, jak ś.
r. ma = jak sprawy stoją; mieć z kim
r. = mieć sprawę z nim; cała
r. w tym = na tym wszystko polega, od tego wszystko zależy; głupi — i cała
r.! = i koniec!, i basta!, i kwita!; kiedy przyszło do
r-y = zaczęto mówić o tym, kiedy nadeszły następstwa czego;
r. to pokaże = przyszłość pokaże; w
r-y = rzekomo, niby to; taką
r-ą = takim sposobem, a zatem; w samej
r-y = istotnie, wistocie, rzeczywiście, naprawdę;
r. pospolita —
p. Rzeczpospolita; znać ś. na
r-ach = być znawcą w pewnym zakresie; na czyją
r. = na czyj rachunek, na czyje konto, na czyją korzyść, na czyje imię; policzyć co na
r. nieuwagi, skromności = na karb; nie
r. to = nie uchodzi, nie wypada; znać ś. na
r-y = umieć ś. pokazać, zaimponować hojnością, wynagrodzić; to do
r-y nie należy = o tym ś. teraz nie mówi; mówić do
r-y = logicznie, rozsądnie, dorzecznie; to nie od
r-y = rozsądnie, logicznie, słusznie; to nie do
r-y = to nie ma sensu, to ś. nie nadaje; mówić nie do
r-y, od
r-y = bezsensownie, głupio, niedorzecznie; człowiek do
r-y = rozsądny; tak dalej
r. swą prowadził = przemawiał w dalszym ciągu; przystąpić do
r-y = do właściwego przedmiotu rozmowy, narady itp.; stosownie do
r-y = co ś. tyczy kwestji, omawianej sprawy.
Strona w Wikisłowniku
