M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Służba

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Służba, pozostawanie u kogoś w charakterze służącego, wypełnianie obowiązków służącego, służenie u kogoś: przyjąć s-ę u kogo, wstąpić do s-y, przyjąć kogo na s-ę, zgodzić ś. do s-y, podziękować za s-ę, porzucić s-ę, być w s-ie a. na s-ie u kogo, być bez s-y, wypowiedzieć komu s-ę, zmieniać s-ę, oddać kogo do s-y, na s-ę, być na s-ie = mieć obowiązek pilnowania, iść na s-ę = do obowiązku, do zajęcia; psia s. = ciężkie, przykre obowiązki; s. wolność traci = służba wymaga uległości; s. publiczna = służenie krajowi w jakim zawodzie, urzędowanie, posada, praca przy wypełnianiu obowiązków honorowego stanowiska społecznego; s. wojskowa a. żołnierska = stan żołnierski, wyprawa wojenna; s. Boża = stan duchowny; kapłaństwo, zawód duchowny; nabożeństwo, msza św.; usługa, posługa; uleganie komu, jako panu, podległość, poddaństwo; dawny ugrzeczniony sposób witania ś. a. żegnania: powolne s-y, najniższe s-y; s-y czyje komu powiadać = kłaniać ś. od kogo, s-y swoje komu zalecać = kazać ś. kłaniać komuś; s. stołowa = kredens, bufet, srebro stołowe, serwis; służący, słudzy, obsługa: s. zdrowia = lekarze publiczni, cywilni a. wojskowi; s. kolejowa = urzędnicy, służący na kolei: s. ruchu = obsługa parowozów i pociągów oraz urzędnicy stacyjni; s. drogowa = inżynierowie i robotnicy, pilnujący porządku na torze; s. kmieca = pewna miara gruntu, z której robiło ś. a. opłacało pańszczyznę.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.