M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Skłaniać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Skłaniać, dok. Skłonić; schylać, zwieszać, spuszczać, opuszczać, uginać, zginać, przychylać, nachylać; przen., naginać, nakłaniać, namawiać, zjednywać, pobudzać, zniewalać, zmuszać; kierować, obracać, zwracać; s. gdzie głowę = przytulać ś., chronić ś.; s. serce ku komu, czemu = nabierać przychylności; s. ś., nachylać ś., zwieszać ś., zwisać, przechylać ś.; mieć ś., chylić ś. ku schyłkowi: słońce s-a ś. ku zachodowi, oczy do snu; s. ś. ku komu, czemu = przechylać ś. na czyjąś stronę, brać czyjąś stronę, przystawać na co, decydować ś. na co; kłaniać ś., składać ukłon; zwracać ś., obracać ś., kierować ś.; s. ś. do upadku = być blizkim upadku.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.