M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Spadać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Wydawca | M. Arct |
Data wyd. | 1916 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | S – wykaz haseł S – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Spadać, dok. Spaść; wskutek działania ciążenia powszechnego zbliżać ś. ku centrowi przyciągania; padać, upadać z góry na dół, zlatywać; wywracać ś., obalać ś.; s. na kogo, zwalać ś. na kogo, dotykać kogo, przytrafiać ś. komu; zwisać, zwieszać ś., opadać; iść na dół, opuszczać ś., obniżać ś., zniżać ś.: barometr s-a: zmniejszać ś. (o cenie, o kursie); schodzić na niższy poziom, upadać moralnie, opuszczać ś., przychodzić do upadku; s. na czym, z czego, tracić co: s. z sił, z ciała = schudnąć; s. na kogo, dostawać ś. drogą spadku, w dziedzictwie; s-asz, jak z nieba = w samą porę przychodzisz; s-dł, jak z księżyca = nie wie, co ś. naokoło dzieje; skąd s-łeś? = skądeś ś. wziął; spaść z ambony = być ogłoszonym przez księdza z ambony w zapowiedziach ślubnych; spaść na kogo z wojskiem = napaść gwałtownie i nagle; s. z etatu = być pozbawionym posady etatowej z
rozporządzenia władzy wyższej; s-dł mi kamień z serca = pozbyłem ś. kłopotu, zmartwienia, troski; korona ci z głowy nie spadnie = ujmy ci to nie przyniesie; zasłona s-ła mu z oczu = przestał ś. łudzić; włosy s-ają = wypadają, wyłażą; w myśl., ptaki spadły = zleciały, sfrunęły na jakie miejsce.