M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Sprawiać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Sprawiać, dok. Sprawić; powodować, sprowadzać, być przyczyną czego, zrządzać co; wywoływać skutek, skutkować; wykonywać, uskuteczniać, załatwiać co; wyprawiać, odprawiać, odbywać, odrabiać, dokazywać; dopinać czego, osiągać co; wzbudzać, nabawiać, zadawać = s. komu przyjemność, radość, rozkosz, zmartwienie, przykrość; zrządzać, zdarzać: przypadek s-wił; s. wrażenie = wywierać; zdawać sprawę, uwiadamiać, donosić, objaśniać; s. a. sprawować = pełnić, czynić co: s. urząd = urzędować; s. rządy = rządzić; s. mszę = odprawiać; s. handel = uprawiać; skłaniać, kierować, prostować, kierować na właściwą drogę; płatać, oprawiać, oporządzać co do jedzenia, usuwając części niejadalne: s. rybę, zająca; s. człowieka = zabijać go, zgładzać, rąbać, siekać; s. wojsko = ustawiać w szyku bojowym; s. pułk = sztyftować; kupować co sobie a. komu swoim kosztem, z własnych funduszów, kazać sobie coś zrobić, uszyć i t. d., nabywać co za własne pieniądze, fundować co komu a. sobie; urządzać, wyprawiać: s. bankiet, ucztę, wesele; dawać, wyprawiać: s. komu baty, łaźnię, frycówkę, mydło, lanie itp.; s. harce, skoki, śmiechy = wyprawiać; s. ś., załatwiać ś. z czym, kończyć z czym; zachowywać ś., prowadzić ś., postępować, sprawować ś., poczynać sobie; stawać w szyku, w porządku; s. ś. komu, zdawać mu sprawę, liczbę, wyliczać ś., raportować. usprawiedliwiać ś., tłómaczyć ś., opowiadać ś.; s. ś. komu na krzyżu = oczyszczać ś. z zarzutu przez przysięgę na krucyfiksie; kierować ś., powodować ś., rządzić ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.