M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Strącać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[801]

 Strącać, dok: Strącić; trąciwszy, popchnąwszy, zrzucać, spychać, zwalać; burzyć czyjąś wielkość, pozbawiać go wybitnego stanowiska, upokarzać, poniżać; s. z tronu, z urzędu = składać; s. z należności, z rachunku, z porachunku = odliczać, potrącać, wytrącać; s. kogo w przepaść = przyprawiać o wielkie nieszczęście; w chem., za pomocą reakcji chemicznej wydzielać z cieczy w kształcie osadu, osadzać; spożywać z apetytem, pałaszować; s. ś., stykać ś. z kim; spijać ś., urzynać ś.

[802]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.