Strach, uczucie niepokoju, wywołane uczuciem samozachowawczym wobec czegoś niebezpiecznego, groźnego, obawa, bojaźń, trwoga, przerażenie, przestrach; to, co straszy: zjawisko nadnaturalne, wywołujące strach, mara, duch, widziadło, upiór;
s. paniczny = ogarniający bez powodu całe tłumy ludzi;
s. ma wielkie oczy = bojącemu ś. niebezpieczeństwo wydaje ś. groźniejszym, niż jest wistocie;
s. go obleciał = przeraził ś., zdrętwiał; napędzić komu
s-a = przerazić go; umierać ze
s-u = bać ś. niezmiernie;
s. mu zajrzał w oczy = przeraził ś.; strzelić na
s. = na postrach; mieć
s-a = bać ś., i obawiać ś.; narobić komu
s-u = i nabawić bojaźni; żyć pod
s-em = pod grozą, pod niebezpieczeństwem;
s. o tym mówić, słuchać, wspominać i t. d. = strasznie, przykro; brzydki, aż
s. = okropny, przeraźliwy; taki straszny, że aż
s. = przerażający; kocham go, że aż
s. = namiętnie kocham;
s. mi = boję ś., niepokoję ś.;
s. na wróble = figura niby ludzka, w łachmany i kapelusz przybrana, dla odstraszania ptaków w polu i w ogrodzie;
s-y na Lachy!, to
s. na wróble! = próżne pogróżki!, nie obawiam ś.!; wierzyć w
s-y = w upiory.
Strona w Wikisłowniku
