M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Strzała

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[810]

 Strzała, pocisk, wyrzucony z łuku, z kuszy, z procy, złożony z ostrza, czyli żeleźca (bełtu) i pałeczki drewnianej (brzechwy) (fig.); odnoga rzeki; roślina z rodziny różowatych; pień drzewa od korzeni do miejsca, z którego rozchodzą ś. gałęzie; gwiazdozbiór na niebie północnym; największa wewnętrzna wysokość sklepienia; wysoki, ostrogranny dach, nakrywający wieże w budynkach gotyckich; w matem., część promienia prostopadłego do cięciwy, zawarta między cięciwą a łukiem; pobiec, polecieć s-ą = bardzo szybko.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.