M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Surma

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[830]

 Surma, tat., instrument muzyczny, rodzaj donośnej piszczałki a. puzonu, niegdyś używanych w wojsku (fig.); przen., dąć w s-y w wojenne = odgrażać ś. wojną, rozniecać wojnę, podburzać do wojny; rodzaj minerału: błyszcz antymonu.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.