M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Szastać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Szastać, dok. Szastnąć, Szasnąć; robić szelest, szmer przy poruszaniu ś. a. przenoszeniu pewnych przedmiotów, szeleścić; robić ukłon posunąwszy szybko i mocno nogami po podłodze; rozrzucać, marnotrawić, marnować, trwonić, przepuszczać; płukać w wodzie, przepłukiwać; bić, uderzać, smagać, chłostać; rozdzierać, rozszarpywać, rozrywać; ciąć, rozcinać; s. ś., ruszając ś. powodować szelest; rozrzucać ś., dokazywać, szumieć, pozwalać sobie, zachowywać ś. w sposób wyzywający; kręcić ś., rzucać ś., szwendrać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.