Ucierać,
dok. Utrzeć; trąc, zmieniać w proszek, rozcierać, w proszek obracać; trzeć tyle, ile trzeba, np. pieprzu, cukru i t. p.; trąc oczyszczać;
u. sobie a. komu nos = oczyszczać go ze śluzu;
u. sobie a. komu usta = oczyszczać z resztek jedzenia;
u. knot u świecy (łojowej) = ucinać specjalnym przyrządem, t. zw. ucieradłem;
przen.,
u. komu nosa = ukorzyć go, złajać go;
u. drogę = torować; wprowadzać w użycie:
u. wyraz;
u. ś. = być ucieranym; torować ś.; droga ś. utarła; wchodzić w użycie: utarło ś. = weszło w zwyczaj;
u. ś. z kim, bić ś. z nim, walczyć, staczać utarczki; spierać ś., toczyć spór, dyskutować, kłócić ś.; załatwiać ś., być załagadzanym: sprawa ś. utarła.
Strona w Wikisłowniku
