M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wąż

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wąż, zwierzę kręgowe z gromady gadów, beznogie, o ciele wydłużonym, pokryte łuskami i tarczami, o języku długim, wysuwalnym, na końcu rozdwojonym, znajduje ś. w licznych gatunkach i odmianach, np.: w. wodny (f.), w. morski (f.), w. koralowy (fig.); zły duch, szatan, kusiciel; człowiek chytry, przebiegły, zły, zdradliwy, niewdzięczny, szkodliwy; działo bardzo długie z małym otworem; rura długa, spiralnie skręcona, w różnych maszynach, przyrządach naukowych i t. p., wężownica; długa kiszka u sikawek; jeden z gwiazdozbiorów na północnej półkuli; chować węża w zanadrzu = za dobrodziejstwa otrzymywać niewdzięczność, być niewdzięcznym, przygotowywać zdradę; ma w-a w kalecie, w kieszeni = jest skąpy, nieużyty.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.