M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wąs

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wąs, zarost u mężczyzn na górnej wardze, poniżej nosa; włosy, wyrastające po bokach pyska u różnych zwierząt, przysadki, sterczące po bokach pyska nakształt wąsów: w-y u kota, u lwa, u suma; u roślin: cienki wyrostek zielny, najczęściej w kształcie skręconych spiralnie nici, za pomocą którego rośliny czepne przymocowują ś. do murów, parkanów, tyczek itp. (f.); część wystająca różnych przedmiotów i przyrządów, mająca pewne podobieństwo do wąsów ludzkich: w. u strzały, kotwicy, ankry murowej, obręczy i t. p.; nie każdy kąsa, co w-ami trząsa = mówi ś. o ludziach, udających groźnych junaków; na w. coś namotać = zakonotować sobie w pamięci, żywić jakieś złe zamiary względem kogo; nastroszyć w-a = przybrać minę groźną; to, co spadło z w-a = rzecz odrzucona, pogardzona.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.