Własny, bezspornie, bezwzględnie należący do kogoś, stanowiący czyjąś własność nieograniczoną, nie cudzy; dotyczący samego siebie, nie zaś kogoś innego: obrona
w-a = obrona samego siebie; miłość
w-a = miłość samego siebie, samolubstwo, egoizm; nieobcy, niezagraniczny, niecudzoziemski, swój, ojczysty, narodowy, rodowity:
w. język,
w-a mowa = ojczysta;
w-a ziemia,
w. kraj = ojczyzna; blizki związkami krwi, spokrewniony, rodzony:
w. ojciec,
w-a matka,
w. syn,
w-a córka;
w-a krew = dzieci; używa ś. często bez znaczenia, dla podkreślenia tylko i spotęgowania pierwiastku osobistego, np.: widziałem to na
w-e oczy, słyszałem na
w-e uszy, to on we
w-ej osobie; w
gram., imię
w-e = oznaczające jeden tylko przedmiot, jedną nazwnę, np.: Europa, Polska, Warszawa, Kościuszko.
Strona w Wikisłowniku
