M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wiatr

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wiatr, słabszy a. gwałtowniejszy ruch powietrza w kierunku poziomym; w. stateczny = wiejący przez cały rok z jednej strony; w. perjodyczny = zmieniający kierunek, stosownie do pór roku; w. elektryczny = wiejący od strony ostrego końca przewodnika, naładowanego elektrycznością; patrzeć, skąd w. wieje = iść za prądem chwili w celach karjery osobistej, schlebiać osobom wpływowym; iść, płynąć przeciw w-owi = sprzeciwiać ś. silniejszym od siebie przeciwnościom; kręcić ś. z w-em = być niestałym, zmiennym; z w-em co poszło, uleciało = w niwecz ś. obróciło, zginęło, przepadło; wszystko poszło na cztery w-y = znikło bez śladu; paltocik, w-em podszyty = lekki; człowiek, w-em podszyty = lekkoduch, wietrznik; gadać na w. = bez celu, nie wywołując żadnego skutku; strzelać na w. = nie celując do niczego; puszczać co z w-em = marnować; szukać w-u w polu = rzeczy niepodobnej do znalezienia; gonić w-y w polu = uganiać ś. za czymś marnym; słowo w., pismo grunt = to, co napisane, jest jedynie ważne; kto w. sieje, zbiera burzę = awanturnik pada ofiarą własnych swoich czynów; przen., trzpiotowatość, niestatek, płochość, lekkomyślność; przen., rzecz marna, płocha, beztreściwa; węch u psa myśliwskiego; szczególna woń zwierzęcia, odór, przezeń wydawany, po którym pies może odszukiwać miejsce jego przebywania; w lm., w-y = gazy kiszkowe, wypuszczano przez otwór stolcowy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.