M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Widzieć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
| Wydawca | M. Arct |
| Data wyd. | 1916 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | W – wykaz haseł W – całość |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Widzieć, przyjmować wrażenia od czego za pomocą wzroku, poznawać wzrokiem, rozeznawać za pomocą wzroku, postrzegać oczami; mieć o czym dokładne pojęcie, mieć co przytomnie w umyśle, jakby ś. miało przed oczami; wnioskować, wnosić, domyślać ś., dorozumiewać ś.; przypuszczać na podstawie pewnych danych; jak cię w-ą, tak cię piszą = ludzie najczęściej wnoszą o wartości wewnętrznej człowieka po jego powierzchowności; idź, niech cię moje oczy nie w-ą = zejdź mi z ooczu, żebym cię nie widział; nie w-ą go = zapominają o nim, pomijają go; w-i Bóg, że... = zaklęcie; któż to w-ał! = co znowu!, do czego to podobne!, to rzecz niesłychana!; w-isz go! = wskazując na człowieka, który ś. porywa na rzeczy, przewyższające jego siły; jeszcze by też!; da ś. to w.! = zobaczymy, co z tego wyniknie; dobrze
w. = mieć dobry wzrok; dobrze, źle w. kogo = okazywać komu łaskę a. niełaskę; dobrze, źle w-any = uważany, ceniony, cieszący ś. łaską a. będący w niełasce; w. co do czego, do siebie = upatrywać, dostrzegać, spostrzegać; widać, widoczne jest; w. ś., widzieć samego siebie, np. w zwierciadle, spostrzegać ś.; dobrze a. źle czuć ś. gdzie: rad ś. tu w-ę; ukazywać ś., przedstawiać ś., dawać ś. widzieć; w. ś. z kim, spotkać ś., zobaczyć ś. z kim; mnie ś. w-i = zdaje mi ś., mam takie przekonanie, mniemam.