M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wprawiać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wprawiać, dok. Wprawić; umieszczać, osadzać co w środku, wewnątrz czego, wpychać, wciskać, wtykać, wsadzać, umocowywać; w. szybę = wstawiać w ramę okienną; w. obraz w ramy = oprawiać; w. sztuczne oko = wstawiać na miejsce prawdziwego; w. zwichniętą, złamaną rękę a. nogę =nastawiać, aby weszła w staw właściwy; w. łatę, cerę = wszywać; w. zęby = wstawiać nowe, sztuczne na miejsce brakujących prawdziwych; wkładać, wsadzać, wprowadzać: w. rękę w co; wpędzać, wparowywać, wganiać, wplątywać, wikłać; przyprawiać kogo o co, doprowadzać kogo do czego, sprowadzać na kogo stan jaki: w. kogo w podziw, w zdumienie, w marzenie, w kłopot, w zły, w dobry humor; przyuczać, wkładać, wdrażać kogo w co: w. ś., nabierać wprawy, biegłości w czym, przyuczać ś. ćwiczeniem, wciągać ś., wćwiczać ś., wkładać ś.; być wprawianym.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.