M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wstręt

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[333]

 Wstręt, to, o co przedmiot, dążący w pewnym kierunku, odbija ś., zawada, przeszkoda; być komu na w-cie = przeszkadzać, zawadzać; stanąć komu na w-cie = stanąć na przeszkodzie; czynić komuś w-ty = przeszkadzać mu w wykonaniu jego zamiarów; odpór, opór: dać, czynić komuś w. = dawać odpór, opierać ś.; doznać w-u, nieść w. = napotkać opór i odejść z niczym; uczucie przykre, wywołane widokiem czegoś, rażącego nasz zmysł etyczny lub estetyczny, odraza, niechęć: mieć, powziąć w. do kogo, do czego; mieć w. do jakiej potrawy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.