Wyprawiać,
dok. Wyprawić; wysyłać, ekspedjować; urządzać coś swoim kosztem, sprawiać, organizować:
w. bal, ucztę; wysyłając kogo dokąd, zaopatrywać go we wszystko potrzebne na drogę; dawać wyprawę, wyposażać:
w. córkę, syna; pracą nadawać pewne przymioty czemu, czyniąc przydatniejszym do użytku:
w. skóry = garbować je;
w. sukno, płótno = czynić dychtownym;
w. ścianę = tynkować;
w. konia = ćwiczyć, ujeżdżać go;
w. kogo na tamten świat = uśmiercać; dziwne rzeczy wyrabiać, dokazywać: co ty
w-asz!;
w. ś., być wyprawianym; wybierać ś. w drogę, przygotowywać ś. do podróży, wyruszać, wyjeżdżać.
Strona w Wikisłowniku
