M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zaostrzać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[517]

 Zaostrzać, dok. Zaostrzyć; ostro co zakończać, nadawać czemu śpiczasty koniec; ostrzyć, toczyć, wecować, szlifować; przen., zachęcać, zagrzewać; przen., pobudzać, podniecać: z. ciekawość, z. apetyt; z. karę = podnosić, zwiększać; z. zęby na co = chcieć pożądać; nabierać ochoty do czego; z. rozum, dowcip = czynić uszczypliwym, subtelniejszym; z. na kogo język = dokuczać mu słowami, żartować z niego w sposób uszczypliwy, dogryzać mu; z. ś., być zaostrzanym; być podniecanym, powiększać ś., pobudzać ś., zaogniać ś.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.