Zapuszczać,
dok. Zapuścić; puszczać aż do pewnego miejsca, dawać przenikać dokąd, wpuszczać na pewną przestrzeń w dal a. w głąb; zanurzać, zatapiać:
z. sieć, wędkę, kotwicę = pogrążać w wodę, zagłębiać; zasadzać, wsadzać, wkopywać, wbijać, wciskać:
z. słup, lemiesz w ziemię; puszczać w dno, w grunt, zakładać fundament; pozwalać rosnąć, nie obcinać, nie wycinać, nie ucinać:
z. wąsy, brodę, las, zielsko; zakrywać, zasłaniać:
z. twarz woalką, kwefem = zasłaniać; spuszczać, ściągać:
z. zasłonę, kurtynę, welon, kwef;
z. wzrok = przyglądać ś., zaglądać;
z. belkę = wpuszczać ją w drugą belkę, zaczopowywać;
z. hak w kamieniu ołowiem = zalewać, zakitowywać;
z. ogień = zakładać go, pozwalać mu ś. szerzyć, wzniecać;
z. wszy w głowie, robactwo w mieszkaniu = pozwalać mnożyć ś., nie tępić;
z. twarz wstydem = rumienić ś. ze wstydu;
z. zagony dokąd = napadać na kraj jaki, zapędzając ś. oddziałami w głąb jego;
z. krowę = przestawać ją doić, przez co traci mleko;
z. ogród, pole = nie uprawiając go, pozwalać mu zarastać zielskiem, puszczać odłogiem, nie obrabiać, zaniedbywać;
z. ś., zaniedbywać ś., być zapuszczanym; zachodzić w głąb czego, zapędzać ś.;
z. ś. dokąd = wyjeżdżać, udawać ś. do jakiego oddalonego miejsca;
z. ś. na co, do czego, zabierać ś. do czego, przedsiębrać co, próbować co robić;
z. ś. w co, wchodzić w głąb czego, zagłębiać ś.,
przen., wnikać myślą w głąb czego, starać ś. co przeniknąć; zaciekać ś., zagłębiać ś. w dociekaniach;
z. ś. w co za daleko = chcieć co nadto zgłębić, okazywać zbytnią ciekawość względem czego;
z. ś. w przeszłość, w starożytność = sięgać myślą odległych czasów, dalekiej starożytności, studjować je; o krowie: przestawać być dojną, tracić mleko.
Strona w Wikisłowniku
