Zarzucać,
dok. Zarzucić; rzucać za co; rzucać co daleko, wyrzucać; nie chcieć, odrzucać z pogardą, porzucać, zaniechiwać, zaniedbywać; zawieruszać, zadziewać, gubić; rzucać w głąb wody, zapuszczać:
z. sieć, wędkę;
z. co na siebie, szybko kłaść na siebie jaką część odzienia, okrywać ś. czym byle jako;
z. co dokąd, rzucać co do pewnego krosu; rzucając zapełniać, zakrywać; rzucając zadziergiwać:
z. kółko na hak, stryczek na szyję; obrzucać:
z. dziury wapnem; obsypywać, rzucając przytłaczać:
z. kamieniami, kwiatami; przeładowywać, obciążać, narzucać, obarczać;
z. co komu, robić mu zarzuty, wymawiać mu, wytykać mu co, oskarżać go, obwiniać; czynić mu trudności, objekcje; wyrzucać, wymawiać co komu w oczy;
z. ś., być zarzucanym; narzucając co na siebie, okrywać ś.; zapodziewać ś., zawieruszać ś., ginąć.
Strona w Wikisłowniku
