M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zawiązywać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zawiązywać, dok. Zawiązać; związując, zamykać: z. worek; związując łączyć: z. rzeczy = bagaże; zawiązując, pakować, przewiązywać, obwiązywać: z. paczkę, kufer; zawiązując, zaciągać, zaciskać: z. węzeł, supeł; wikłać, plątać, zaplatać, zamotywać; z. co w czym, włożywszy co w co, związywać; związawszy, tworzyć pewien kształt: z. krawat, kokardę, wstążkę, podwiązkę, chustkę na szyi, z. koniowi ogon; z. ranę = wiążąc, opatrywać, przewiązywać, bandażować; z. oczy = zasłaniać, zakrywać; z. gębę, usta = zmuszać do milczenia, do trzymania czego w tajemnicy; z. komu świat = zagradzać drogę do szczęścia, do powodzenia, do karjery; z. z kim przyjaźń = zaprzyjaźniać ś. z kim; z. z kim rozmowę = zaczynać rozmawiać, wdawać ś. w rozmowę; z. towarzystwo = tworzyć, formować towarzystwo; z. jakieś stowarzyszenie, współkę = powoływać do życia, tworzyć; nie umie i kozie ogona zawiązać = nic nie potrafi, do niczego nie jest zdolny; z. ś., być zawiązywanym; wikłać ś., splatać ś., pleść ś.; formować ś., tworzyć Ś., rosnąc: kapusta ś. zawiązuje; wyrastać z zawiązku: owoc ś. zawiązuje; być tworzonym, powoływanym do życia, powstawać, zaczynać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.