M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zgadzać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zgadzać, dok. Zgodzić; doprowadzać zwaśnionych do zgody, pojednywać, jednać; z. co z czym, porównywać, zestawiać; stalować, zamawiać, najmować za pewną umówioną cenę; łączyć w całość harmonijną; z. ś., godzić ś. po kłótni, jednać ś., pojednywać ś.; ugadzać ś., umawiać ś. o cenę najmu a. kupna i sprzedaży; pasować, przystawać, przypadać wzajemnie do siebie, stykać ś. całą powierzchnią; żyć z kim zgodnie, nie kłócić ś. z kim, zachowywać zgodę; przystawać, zezwalać na co, nic nie mieć przeciw czemu, wyrażać swą zgodę na co; w gram., być położonym w tej samej formie gramatycznej, np. liczbie, rodzaju, przypadku, co i inny wyraz w tym samym a. sąsiednim zdaniu; z. ś. z kim, jak pies z kotem, jak ogień z wodą, jak szydło w worku = nie zgadzać ś, żyć w niezgodzie; z. ś., z ludźmi = stosować ś. do nich. w życiu; z. ś. z kim w jakiej sprawie = być tego samego zdania, co i on; nie z. ś. z kim w jakiej sprawie = być odmiennego zdania; wszyscy z-ają ś. na to = jednomyślnie utrzymują, przystają.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.