Zostawiać,
dok. Zostawić; nie brać czego z sobą, nie ruszać czego, tak iż zostaje na miejscu; pozostawiać po sobie, jako spuściznę, jako testament:
z. po sobie majątek, dobre imię, sławę;
z. co u siebie = zachowywać co u siebie, nie puszczać w świat,
przen., nie rozgłaszać, nie rozgadywać, nie wyjawiać;
z. co komu, ustępować, oddawać, pozostawiać do czyjego rozporządzenia;
z. co czyjemu sądowi, rozsądkowi = zdawać co na czyj sąd, rozsądek;
z. co czyjemu uznaniu = pozwalać ko mu coś określić, postanowić dowolnie, bez żadnych przeszkód;
z. kogo gdzie = porzucać, nie brać z sobą, opuszczać;
z. kogo samego = pozostawiać kogo w samotności;
z. co, dawać czemu pokój, porzucać co, przestawać czym ś. zajmować, zaprzestawać czego, czynić z czym rozbrat: zostaw to! = nie rób tego!;
z. co z czego, pozostawiać, jako resztę; nie wszystko spotrzebowywać odrazu, pozostawiać do dalszego użytku:
z. na płód, na nasienie; nie
z. nic na nasienie = wszystkich pozabijać, wszystko zniszczyć.