M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zostawiać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zostawiać, dok. Zostawić; nie brać czego z sobą, nie ruszać czego, tak iż zostaje na miejscu; pozostawiać po sobie, jako spuściznę, jako testament: z. po sobie majątek, dobre imię, sławę; z. co u siebie = zachowywać co u siebie, nie puszczać w świat, przen., nie rozgłaszać, nie rozgadywać, nie wyjawiać; z. co komu, ustępować, oddawać, pozostawiać do czyjego rozporządzenia; z. co czyjemu sądowi, rozsądkowi = zdawać co na czyj sąd, rozsądek; z. co czyjemu uznaniu = pozwalać ko mu coś określić, postanowić dowolnie, bez żadnych przeszkód; z. kogo gdzie = porzucać, nie brać z sobą, opuszczać; z. kogo samego = pozostawiać kogo w samotności; z. co, dawać czemu pokój, porzucać co, przestawać czym ś. zajmować, zaprzestawać czego, czynić z czym rozbrat: zostaw to! = nie rób tego!; z. co z czego, pozostawiać, jako resztę; nie wszystko spotrzebowywać odrazu, pozostawiać do dalszego użytku: z. na płód, na nasienie; nie z. nic na nasienie = wszystkich pozabijać, wszystko zniszczyć.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.