Zostawać,
dok. Zostać; przebywać przez czas dłuższy w pewnym miejscu, nie ruszać ś. z miejsca; bawić gdzie, być w jakim miejscu, pozostawać, znajdować ś.; zatrzymywać ś., zabawiać gdzie;
z. u kogo w służbie, w obowiązku = służyć, pełnić obowiązek; nie przestawać być:
z. w dobrym zdrowiu, w dobrym stanie interesów;
z-aję pańskim uniżonym sługą i t. p.;
z-ań z Bogiem!,
z-ań zdrów! = formuły pożegnania;
z. przy czym, obstawać, trwać przy czym, trzymać ś. czego wytrwale, nie odstępować od czego, twierdzić wciąż to samo, utrzymywać wciąż jedno;
z. przy czym, utrzymywać ś. przy czym, nie tracić czego, nie ustępować skąd:
z. przy życiu = nie umierać;
z. przy majątku = nie tracić go;
z. pozad, przyzostawać z tyłu, zatrzymywać ś. z tyłu, nie móc za kim a. za czym nadążyć;
z. po kim, być spuścizną po nim, pozostawać w spadku;
z. na placu = ginąć, padać, umierać; pozostawać, jako reszta, zbywać, resztować: zostało mu jeszcze sto złotych; z obiadu nic nie zostało; pozostawać do zrobienia: nic mu nie zostało, jak powiesić ś.;
z. na koszu, na lodzie = być wystrychniętym na dudka, wszystko stracić, doznać zawodu;
z. w słowie, na słowie = nie dotrzymywać słowa;
z. czym, stawać ś., zaczynać być, pozostawać, być mianowanym, obranym na kogo:
z. księdzem, hetmanem, królem, posłem; w stanie biernym czasowników używa ś. zamiast czasownika posiłkowego: być, np.:
z. pochwalonym, zabitym i t. p;
z. ś., pozostawać, nie ruszać ś. z miejsca; pozostawać, jako reszta; pozostawać z tyłu; być zatrzymywanym przez kogo;
z. ś. przy czym, utrzymywać ś. przy czym.
Strona w Wikisłowniku
