Marzenie o wiośnie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Marzenie o wiośnie |
| Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
| Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Rudo‑zielona rola wyjrzała z pod śniegu,
Jak z pod pian wyzierają dna straconych barek.
Obrzydłe wrony kraczą w bezcelowym biegu,
Zadyszał się w miłosnej pogoni owczarek.
Pochmurno jest i ciepło. Chora, wczesna wiosna
Z trudem wydziera ziemi pierwszych traw zielenie.
We wzgardę popadł kożuch i wytrwała sosna,
Bo liście będą wkrótce i letnie odzienie.
A potem będzie słońce... Słońce, słońce będzie!...
— Śmiejecie się z wyższością, stateczni mądrale,
Którym o wiośnie mówi jarzyna na grzędzie,
A o miłości krwawe indycze korale...
Precz! Myślę o czem innem: ...powrócą bociany,
Jaskółki, inne ptactwo i słowiki wkońcu...
Oracz, pług, jarzma twarde i wół spracowany
Odpoczywają słodko w południowem słońcu.
Lecz słońce będzie później... Poprzedzą je deszcze,
A ty, bezsenna niańko nudy i tęsknoty,
Przedtem mi kołysanki swe pośpiewasz jeszcze,
Rozpaczna melancholjo zakopiańskiej słoty.
