Miłość (1896)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Antoniewicz
Tytuł	Miłość
Pochodzenie	Poezye O. Karola Antoniewicza T. J.; cykl Sonety
Redaktor	Jan Badeni
Wydawca	Spółka Wydawnicza Polska
Data wyd.	1896
Druk	Drukarnia «Czasu»
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tom II; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

MIŁOŚĆ.

. . . . . . Amor puofar perfetti
Gli animi qui, ma piu perfetti in cielo.

M. A. BUONAROTTI.

Jeżeli tylko snem jest nasze życie,
Cóż jest miłości słodkie zachwycenie?
Cóż łzy rozkoszy? cóż każde westchnienie,
Co tkliwsze serca okazuje bicie?

Choć strumień nieszczęść leje się obficie,
I szczęście nie jest marne urojenie,
Kiedy niezgasłe miłości płomienie
Wgłąb czułej duszy wcisnęły się skrycie.

Gdy czuję, co się dzieje w drogiem łonie,
W słodkiej gawędzie łzę smutku uronię,
Obraz rozkoszy nigdy nie zatonie.

Jako snu słodkiem marzeniem ujęty,
Choć los w nieszczęścia wtrąci mnie odmęty,
Ten płomień w duszy nie zagaśnie święty.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.