Mirson
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Mirson |
Pochodzenie | Poezye Brunona hrabi Kicińskiego |
Data wyd. | 1841 |
Druk | Drukarnia przy ul. Rymarskiej 743 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Bruno Kiciński |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Nie nam śmiertelnym przystało roztrząsać dzieła Przedwiecznych,
Wszystkie są święte i błogie i pełne łask użytecznych,
Lecz gdy tak chcesz Kleodamie, myśl moją tobie objawię,
Mniéj lubię lato, bo skwarem i blaskiem razi jaskrawie,
Mniéj lubię jesień, bo nieraz choroby przynoszą owoce,
Zimy nie lubię za mróz i śron i długie jéj noce;
Wiosna ta mi najmilsza, ta niechaj trwa mi bez końca,
Kiedy zbytni nam mróz, ani zbytni dokucza skwar słońca,
Wszystko odmładza się z wiosną i wszystko kwitnie śród wiosny,
Zmniejsza się noc, i świetniéj dzionek jaśnieje radosny.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Bion ze Smyrny i tłumacza: Bruno Kiciński.