Muzyków zejście na ziemię

<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Biernacki
Tytuł Muzyków zejście na ziemi
Pochodzenie Piosnki i satyry
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1879
Druk Józef Unger
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Muzyków zejście na ziemię.


Wszystkim wam zapewne znana
Sprzeczka Apolla i Pana,
O flet i fujarę,
W któréj król Midas za karę,
Że przyznał wyższość fujarze,
Od dumnego Apollina
Zamiast dostać beczkę wina,
Dostał ośle uszy w darze.

Lecz na tém się nieskończyło;
Słuchajcie co daléj było.
Apollo zawoła:
Nic mnie nie obchodzi zgoła
Sąd amatora, hołysza,
Ja żądam znawcy mój Panie;

Zatem pójdziemy po zdanie
Wprost na Olimp do Jowisza.

Dobrze, mówi Pan, pójdziemy,
Jeszcze raz się sprobujemy!
Poszli i przybyli.
Natychmiast się ustawili
Pod oknami wielkiéj sali,
W któréj pijano herbatę;
I, naraz głośną sonatę
Z ge dur i be moll zagrali.

W sali był Jowisz, Mars z żoną,
Merkury — więc się bawiono.
Wtém chaos, szum w głowie....
Jowisz się skrzywił, i powie:
Znowu muzyka przeklęta!
Dziś już nie wiem po raz który;
Proszę cię wyjdźno Merkury
Odpraw ich, wynieś im centa.

Wyobrażenia nie macie
Mój Marsie, wiary nie dacie,
Jakie to natręty!
Spacer, pogrzeb, obchód święty,

Obiad, wszędzie się wciskają;
To kwartety, to sonaty,
To symfonje, to kantaty....
Dość, że grają, grają, grają...

Tutaj Merkury powraca,
I rzecze: daremna praca!
Grać będą od ucha;
Aż się Jowisz dobrze wsłucha,
To koncert Pana i Feba;
Mają nowe instrumenta;
Flet z klapką, fujara dęta;
Żądają krytyki nieba.

Jowisz — rękawy zagina...
Merkury! gdzie moja trzcina?
Mówi — chcą krytyki!
Wybiegł... słychać było krzyki...
Powrócił — siadł na kanapie.
I rzekł: całe grajków plemię
Kazałem zepchnąć na ziemię.
Niech tam ludziom uszy drapie.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Biernacki.