Myśląc Pasterze, że dzień blizko
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Myśląc Pasterze, że dzień blizko |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział I |
Indeks stron |
Myśląc Pasterze, że dzień blizko, * Wygnali bydło na pastwisko, * Z obory, z obory, z obory, * Zapędzili pod bory, pod bory, * Natrafili dobrą trawę, * Pokładli się na murawę, * Posnęli, posnęli. * A bydło jadło, jadło, jadło, * Aże się pokładło.
Więc Kuba na pół umarły zgoła, * Słysząc z pod niebios głos Anioła: * „Gloria, Gloria, Gloria!“ * Toć i ja, toć i ja * Z bydłem razem zginąć muszę, * Nie wiem, czy mam zbawioną duszę, * Bom grzesznik. * Oj Panie, Panie, Panie, Panie, * Co się ze mną stanie.
Powoli zatem słów dochodzi, * Że Anioł nuci: Bóg się rodzi, * I wstaje, i wstaje, i wstaje, * Serca sobie dodaje, dodaje, * Widząc gwiazdę, że zniknęła, * Jasność wielka ogarnęła, * W Betleem, w Betleem. * I woła trwoga, trwoga, trwoga, * I wstajcie dla Boga.
Pną się na równe wszyscy nogi, * Patrząc oczyma na cud srogi, * Poklękli, poklękli, poklękli, * Bo się bardzo przelękli, przelękli, * Lecz zważając, co za znaki, * Rzecze wzajem jaki taki: * Pełnią się, pełnią się * Proroctwa owe, owe, owe, * Izajaszowe, Izajaszowe.
Wziął jeden skrzypki, drugi dudki, * Stanęli razem u kolebki, * Oj rznęli, oj rznęli, oj rznęli, * I co tylko sił mieli, * Strony się im potargały, * Dudki w nic się popękały, * Jak grali, tak grali. * Oj dyna, dyna, dyna, * Ta mała Dziecina.
Amen, zawołał z nich gospodarz, * Całej gromady pierwszy włodarz, * Ustajcie, ustajcie, * Bogu pokłon oddajcie, * Nuty, nuty, swe ochoty, * Skończcie już, skończcie już, * Niechaj Jezus będzie, będzie, będzie, * Pochwalon w kolędzie, * Pochwalon w kolędzie. Amen.