My też Pastuszkowie

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł My też Pastuszkowie
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział I
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
KOLĘDA  91.

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \time 3/4 \autoBeamOff \relative f' { \set Staff.keySignature = #`(((1 . 0) . ,FLAT)) \repeat volta 2 { \bar "[|:" f8 a ces ces ces ces | f d ces ces ces ces | ces b16([a]) b2 | b8 a16([g]) a4 r \bar ":|]" } a4 a a | a8 ces ces b b a | g4 g g | g8 b b a a g | f' e16([f]) d2 | b8 g16([e]) f4 r \bar "|." } }
  \addlyrics { \small My też Pa -- stusz -- ko -- wie, nie tyl -- ko kró -- lo -- wie, na wo -- zie, na wo -- zie, Graj, mó -- wi Je -- zus, Bar -- tku swo -- je, stój dzie -- cię, tyl -- ko bas wy -- stro -- ję, I smy -- czek, i smy -- czek. }
  \addlyrics { \small Je -- dzie -- my z_ka -- pe -- lą, niech nas roz -- we -- se -- lą, na mro -- zie, na mro -- zie. } }

My też Pastuszkowie, nie tylko królowie, * na wozie, na wozie, * Jedziemy z kapelą, niech nas rozweselą, * na mrozie, na mrozie. * Graj, mówi Jezus, Bartku swoje, * stój dziecię, tylko bas wystroję, * I smyczek, i smyczek.

Bartos sobą troska, że nie ma i włoska * Na smyku, na smyku; * A nie myśląc wiele, szast ogon kobyle, * Do szyku, do szyku: * Jak zarznie w swoje szałamaje, * Aż Jezus paluszkami łaje: * Powoli, powoli.

Kuba na swe dudy coraz spojrzy z budy, * Boi się, boi się; * Ale Józef stary porwawszy gańdziary: * Połóż się, połóż się; * Wnet Kuba zaczął grać od ucha, * Aż urwał rękaw u kożucha * Na sobie, na sobie.

Banach choć pijany, zdjąwszy lirę z ściany, * Surmuje, surmuje; * Zagrał po francusku, a Jarosz po chińsku * Tańcuje, tańcuje; * Rzekł Maciek: my nierówno skaczem, * Przeparzył Jarosza korbaczem: * Nie żartuj! nie żartuj!

Stach choć sturbowany, zagra ci w organy: * Jezusku, Jezusku; * Złapał mendel kotów, narobił fagotów * Po włosku, po włosku; * Nuż koty nie w żartowne tony, * Gdyż miały wszczepione w ogony, * Ach rata! ach rata.

Jędrek wlazł do turmy, próbuje swej surmy, * Jak może, jak może; * A Maciek skazuje: niech Jędrzej surmuje * W oborze, oborze; * Cóż czyni Jędrek, chłop mizerny? * Zdjął buty, zrobił z nich waltorny, * Jak umiał, jak umiał.

Wach do swoich basów, przypiął sześć kiełbasów, * Wesoło, wesoło, * Woś na swej oboi, wielkie figle stroi, * Nuż wkoło, nuż wkoło; * Ru ru ru, Wach na swoim basie, * Dil dil dil, Krążel na kiełbasie, * Ha sa sa, ha sa sa.

Mikuła się lęka, na kolana klęka: * Ja prostak, ja prostak. * Dał mu Wach fujarę i przez łeb gańdziarę, * Na szóstak, na szóstak: * Bum, bum, bum, zaczął koncert włoski, * Aż Dziecię brało się za boczki, * Cha, cha, cha, cha, cha, cha.

Bądź zdrów! Panie młody, trzeba iść do trzody * Ścieżeczką, ścieżeczką. * Jezus mruga brewką: daj im miód z konewką, * I z beczką, i z beczką. * Dziękują Panięciu pastuchy, * Nalawszy po gardła swe brzuchy, * Chwała Tobie Panie!






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).