Myśli św. Jana Chryzostoma/Dzieło zbawienia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Myśli św. Jana Chryzostoma |
| Redaktor | Józef Birkenmajer |
| Wydawca | Księgarnia Św. Wojciecha |
| Data wyd. | 1937 |
| Druk | Drukarnia Św. Wojciecha |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
20.
Chrystus nas pojednał z Bogiem przez Siebie, przez śmierć swoją, przez Krzyż swój.
21.
Ten jest Syn mój miły, któremu świadectwo daje Duch Najświętszy: który ze mnie przed wiekami jest zrodzony, który się teraz z Marii według ciała narodził, który i Mnie i wam jest współistotny, który ze Mną jest współwieczny, a którego postać z waszą postacią zupełnie jest zgodna, — Ten, który jest twórcą Adama i potomkiem Dawida, Stwórcą Dziewicy i Synem Dziewicy, Ten, którego widzi się i wiarą i ludzkimi oczyma, doskonały w Bóstwie, doskonały w człowieczeństwie. Ten jest Syn mój miły, który i cuda czyni jako Bóg i męki jako człowiek cierpi. Ten jest Syn mój miły...
22.
Czyż w Tobie, Synu Boży, nie został przywołany i do czci przywrócony nasz praojciec, wygnany Adam? Czyliż w Tobie nie króluje pokolenie, niegdyś potępione? Czyż przez Marię nie podniosłeś Ewy, upadłej nieszczęśliwie przed wiekami? Czyliż nie z Dziewicy utworzyłeś Sobie Ciało, panieństwem obdarzone?
23.
Przez Imię Boga świat się odmienił. Tyrania została obalona, szatan został zdeptany, niebiosa się otwarły. Cóż mówię, niebiosa? My sami odrodziliśmy się przez to Imię.
24.
Dzieło swoje Chrystus słusznie nazwał radosną nowiną (Ewangelią). Przyszedł bowiem, by wszystkim nieprzyjaciołom, grzesznikom, siedzącym w ciemności, ogłosić zniesienie kary, odpuszczenie grzechów, sprawiedliwość, poświęcenie, odkupienie, przyjęcie za synów, dziedzictwo w niebie, spokrewnienie z Synem Bożym. Możeż być co równego tym wesołym wieściom? Bóg na ziemi, a człowiek w niebie! Wszystko się zespoliło: aniołowie przestawali z ludźmi, a ludzie z aniołami oraz z innymi mocami niebieskimi. Ujrzano zakończenie długiej walki, pojednanie Boga z naszą naturą, zawstydzenie diabła, pokonanie śmierci, raj otwarty, zdjęcie przekleństwa, usunięcie błędu, przywrócenie prawdy, słowo bogobojności wszędzie zasiane i wschodzące, życie niebiańskie przeszczepione na ziemię, aniołów często przebywających na ziemi, wielką nadzieję przyszłości. Przeto wesołą nowiną Chrystus mowę swoją nazwał, bo wszelkie inne słowa, uchodzące dotąd za dobre u ludzi, jak obfitość bogactw, wielkość władzy, urzędy, znaczenie, godność, naraz niejako utraciły treść swą i znaczenie. To zaś, co głosili rybacy Pańscy, słusznie i trafnie godzi się nazwać radosną nowiną nie tylko dlatego, że są to dobra trwałe i niewzruszone, ale także i dlatego, że udostępnione nam one zostały hojnie i z łatwością. Albowiem nie wskutek pracy i znoju, nie przez zabiegi i mozoły, ale jedynie dzięki miłości Boskiej otrzymaliśmy wszystko to, co nam dane zostało przez Ewangelię.
25.
Chrystus pokazał nam, że mężną śmiercią przynosi się szatanowi zawstydzenie.
